Το project αφορά το σχεδιασμό και την κατασκευή εκθεσιακού περιπτέρου που θα εκπροσωπεί το Φεστιβάλ των 50ων Δημητρίων του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Βασικό δεδομένο αποτέλεσε το γεγονός οτι έπρεπε να μπορεί τοποθετηθεί περισσότερες απο 1 φορά και σε διαφορετικές τοποθεσίες. Διατηρώντας το δεδομένο αυτό κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της σύνθεσης, οδηγηθήκαμε σε μια επιλογή υλικών (χαρτοσωλήνες) και ενός τρόπου σχεδιασμού (παραμετρικός σχεδιασμός) που να προσφέρει αυτήν την ευελιξία.

Ο παραμετρικός σχεδιασμός ήρθε να καλύψει την πρόσθετη δυσκολία που προέκυπτε από την αλλαγή της διαθεσιμότητας του εργοστασίου σε πρώτη ύλη, είτε σε ότι αφορά το πάχος του υλικού, είτε τη διάμετρο, που ήταν άμεσα συνδεδεμένα με την ποσότητα και άρα και τη διάταξη τους προκειμένου να προσαρμόζεται στον εκάστοτε χώρο, παρακολουθώντας παράλληλα και το κατασκευαστικό κόστος.

Η κατασκευή έχει δυνατότητα να τοποθετείται σε χώρο 3×3 τμ. ή  3×4 τμ με την προσθήκη των κατάλληλων τεμαχίων. Χωρίζεται σε τμήματα που συρταρωτά συνδέονται μεταξύ τους και στερεώνονται με κρυφούς συνδέσμους. Μέσα στην κατασκευή ενσωματώθηκε ο φωτισμός του χώρου με φωτιστικά από το ίδιο υλικό. Συμπληρωματικά τοποθετήθηκαν οθόνες προκειμένου να παρουσιάζεται το υλικό της δράσης των Δημητρίων.

Ο σχεδιασμός του περιπτέρου αποσκοπούσε στο να καλλιεργήσει το αίσθημα της ενσωμάτωσης του Θεσσαλονικιού πολίτη στις πολιτιστικές δράσεις της πόλης. Η πρωτότυπη κατασκευή προσελκύει τον περαστικό στο εσωτερικό της, όπου αντιλαμβάνεται ότι, ο εξ’ αποστάσεως φαινομενικά συμπαγής όγκος , αποτελείται από επιμέρους χάρτινους σωλήνες που αγκάλιαζουν τον επισκέπτη, και διαμορφώνουν εσοχές ή προεξοχές προκειμένου να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες της κατασκευής (πάγκος, ενσωμάτωση οθονών, φωτιστικών κλπ).

Για την κατασκευή αυτή εργάστηκαν 15 άτομα 24 ώρες και τεμαχίστηκαν 2.000 μ. χάρτινων σωλήνων.